درود
قلات جایی که من بدان افتخار میکنم و پرستش گاه من است، مکانی در دل کوه که از همه جای ایران زمین بیشتر دوستش دارم…. آری قلات را از قزل ارسلان باید شناخت و از دلاوری هایی که از خود به جای نهادند. لهجه اش شیرین است، واژگانی پارسی در خود دارد و بس.
امنیت را چه در منزل گاه خویش و چه در چند فرسخی روستا، حفظ میکردند، مردمانی از جنس خاک و دلی همچون شیر…
قلات ( کلات سرخ ) روستایی در 36 کیلومتری شهر شیراز، که در شمال غرب شیراز واقع است، روستایی در دل کوه که روزگارانی داشته است. روستایی که پاداش دلاوری های خود را از نادرشاه افشار دریافت کرد، مردمانی که در مقابل بیگانه و دشمن ، سرتعظیم فرود نیاوردند… آری قلات روستایی است با مردمانی دلیر و شاد.
کوه روستا را در خود نهان کرده و مردمان به پایداری و استقامت کوه زنده اند، مردمانی از جنس خاک ، که مورد ستایش شاعر نامی ایران زمین سعدی واقع شدند و چنین در مقامشان می سراید:
قزل ارسلان قلعای سخت داشت که گردن به الوند بر می فراشت
نه اندیشه از کس نه حاجت به هیچ چو زلف عروسان رهش پیچ پیچ
قلعه ای که بارها از خود مقاومت و استقامت نشان داده است و بارها مورد تهاجم دشمنان ایرانزمین قرار گرفته است، آری مردمانی که بر دل این کوه میزیند و بر بلندای آن دژی مستحکم نهادند که دشمنان ایرانزمین ؛ آرزوی تصرف و تسخیر آن را به گور برده اند ، و کلاتیان ( قلاتیان ) پاداش این همه شجاعت و دلیری را از شاه خویش ، نادرشاه افشار با معاف از مالیات دریافت کردند.
روستایی که مورد توجه میراث فرهنگی کشور قرار گرفت و روستا در بافت قدیم خود سنگ فرش شده و سر در ورودی آن یا به قولی دروازه آن مرمت گشته است.
ــــــــــــــــــ
پ . ن
این وبلاگ با همکاری قلاتیان دلسوز و وطن پرست پربار خواهد شد و با مطالبی در خصوص جایگاه ها و مکان های دیدنی و بسیار زیبای قلات ( کلات سرخ ) به روز می شود.
پیروز باشید